Hoogte: na 10 jaar 60 cm Kleur: grijsgroen Zeer winterhard Soms komt er een kop in de plant, die kan er het beste uit geknipt kan worden.

Naaldkleur: blauw, groen Hoogte: na 10 jaar 1,5 meter Winterhard: ja Groeivorm: struikvormig

Standplaats: zon/halfschaduw Bloemkleur: lilaroze Bloemhoogte: 120 cm Bloeitijd: juli - augustus Bladkleur: donkergroen Bladhoogte: 70 cm Aantal per m ²: 2-6 stuks stuks Toepassing: Decoratief Herkomst soort: Noord-amerika Winterhardheid: tot -9 °C (Zone 8a) Opmerking: Naam komt van het Griekse akanthos = berenklauw en akantha. Jonge planten de eerste winter afdekken. Aanplanten in de herfst is af te raden. Combineren met: Acaena, Alchemilla, Geranium Bron: Ploeger de Bilt

Standplaats: zon Grondsoort: normale bodem, stenige bodem Bloemkleur: witte bloemen met een paars-roze buitenkant Bloemhoogte: 50-70 cm Bloeiperiode: juni, juli, augustus Bladkleur: groen Planthoogte: 30 cm Wintergroen/Bladhoudend: Nee Aantal per m²: 3 tot 5 Winterhardheid: Goed (Nederland: USDA: 7a/7b, RHS: H6)

Hoogte: 80- 120 cm Bloemkleur: Roze-wit Bladkleur: Groen bladhoudend Bloeitijd: juni- september Winterhard: ja Vochtigheid: normaal Standplaats: zon Deze plant is tot in het najaar mooi. De bloemen lenen zich goed tot snijbloemen en kan goed gedroogd worden.

De feijoa (Feijoa sellowiana, synoniem: Acca sellowiana) of ananasguave is een plant uit de mirtefamilie (Myrtaceae). Het is een groenblijvende struik of tot 7 m hoge boom met een lichtgrijze schors en jonge twijgen die wit behaard zijn. De tegenoverstaande bladeren zijn kortgesteeld, glad en glanzend aan de bovenzijde, ovaal, gaafrandig, leerachtig en 3-6 cm x 2-3 cm groot. De onderzijde van het blad is zilverig behaard. De 3-4 cm brede, tweeslachtige bloemen groeien solitair of in kleine groepen bijeen. De vier kroonbladeren zijn circa 2 cm lang, teruggeslagen en aan de bovenzijde karmijnrood, hoewel dat vaak niet goed te zien is omdat de witte onderzijde naar boven omgeslagen is. De vier kelkbladen zijn kleiner, teruggeslagen, aan de bovenkant roodbruin en aan de onderkant viltig behaard. In het midden van de bloem staan de talrijke rode, tot 2,5 cm lange meeldraden met gele helmknoppen en de centrale, rode stijl die langer en dikker is dan de meeldraden De vruchten zijn ei- of peervormig, bleekgroen of geelgroen en 4-8 — 3-7 cm groot. Aan de basis van de vruchten blijft de bloemkelk behouden. Het vruchtvlees is wit met een doorschijnend midden, korrelig en sappig. Het smaakt zoetzurig en ruikt naar ananas. De vrucht bevat twintig tot veertig of soms meer dan honderd kleine, langwerpige zaden. De vruchten kunnen als handfruit gegeten worden. Ze kunnen in fruitsalades, zoetwaren, koeken en taarten verwerkt worden. Ook kan van de feijoa marmelade, vruchtenwijn of chutney worden gemaakt. De feijoa komt oorspronkelijk uit de hooglanden van het zuiden van Brazili, Uruguay, het westen van Paraguay en het noorden van Argentini. De plant wordt wereldwijd in de (sub)tropen gekweekt op plaatsen waar het voor de guave (Psidium guajava) te koud is. Vooral in Nieuw-Zeeland wordt de soort veel voor zijn vruchten gekweekt. In Europa wordt de soort onder andere verbouwd in het Middellandse Zeegebied in Frankrijk en Itali. In Belgi en Nederland wordt de feijoa als potplant of kuipplant verkocht. De plant moet hier koel maar vorstvrij overwinterd worden.( Bron Wikipedia )

De feijoa (Feijoa sellowiana, synoniem: Acca sellowiana) of ananasguave is een plant uit de mirtefamilie (Myrtaceae). Het is een groenblijvende struik of tot 7 m hoge boom met een lichtgrijze schors en jonge twijgen die wit behaard zijn. De tegenoverstaande bladeren zijn kortgesteeld, glad en glanzend aan de bovenzijde, ovaal, gaafrandig, leerachtig en 3-6 cm x 2-3 cm groot. De onderzijde van het blad is zilverig behaard. De 3-4 cm brede, tweeslachtige bloemen groeien solitair of in kleine groepen bijeen. De vier kroonbladeren zijn circa 2 cm lang, teruggeslagen en aan de bovenzijde karmijnrood, hoewel dat vaak niet goed te zien is omdat de witte onderzijde naar boven omgeslagen is. De vier kelkbladen zijn kleiner, teruggeslagen, aan de bovenkant roodbruin en aan de onderkant viltig behaard. In het midden van de bloem staan de talrijke rode, tot 2,5 cm lange meeldraden met gele helmknoppen en de centrale, rode stijl die langer en dikker is dan de meeldraden De vruchten zijn ei- of peervormig, bleekgroen of geelgroen en 4-8 — 3-7 cm groot. Aan de basis van de vruchten blijft de bloemkelk behouden. Het vruchtvlees is wit met een doorschijnend midden, korrelig en sappig. Het smaakt zoetzurig en ruikt naar ananas. De vrucht bevat twintig tot veertig of soms meer dan honderd kleine, langwerpige zaden. De vruchten kunnen als handfruit gegeten worden. Ze kunnen in fruitsalades, zoetwaren, koeken en taarten verwerkt worden. Ook kan van de feijoa marmelade, vruchtenwijn of chutney worden gemaakt. De feijoa komt oorspronkelijk uit de hooglanden van het zuiden van Brazili, Uruguay, het westen van Paraguay en het noorden van Argentini. De plant wordt wereldwijd in de (sub)tropen gekweekt op plaatsen waar het voor de guave (Psidium guajava) te koud is. Vooral in Nieuw-Zeeland wordt de soort veel voor zijn vruchten gekweekt. In Europa wordt de soort onder andere verbouwd in het Middellandse Zeegebied in Frankrijk en Itali. In Belgi en Nederland wordt de feijoa als potplant of kuipplant verkocht. De plant moet hier koel maar vorstvrij overwinterd worden.( Bron Wikipedia )